Lech Nawrocki

Lech Nawrocki człowiek o wielu talentach urodził się w 1950 w Poznaniu. Profesor Politechniki Opolskiej na emeryturze. Autor lub współautor wielu oryginalnych recenzowanych artykułów naukowych i książek, artykułów popularnonaukowych oraz innych publikacji, głównie z zakresu produkcji zwierzęcej.
Z zamiłowania jest badaczem zachowań zwierząt, zarówno dziedziczonych, jak i nabytych, ich aspektem przystosowawczym, rozwojem osobniczym, orientacją przestrzenną i zachowaniami społecznymi. Specjalizuje się w zakresie dobrostanu zwierząt.
Za podręcznik akademicki „Technika a dobrostan bydła” otrzymał nagrodę „Złote Pióro – Rolnicza Książka Roku 2010”.
Brał udział w wielu konferencjach naukowych w Polsce i na świecie.
Współautor dwóch patentów. Przeprowadził kilkaset szkoleń rolników w całej Polsce. Wykształcił kilka pokoleń inżynierów, był promotorem prac doktorskich. Recenzował artykuły naukowe. W ramach pracy redakcyjnej opracował teksty setek artykułów popularnonaukowych, jest redaktorem naczelnym kwartalników: „Krajobrazy kultury” oraz „Bydło mięsne”.
Lech Nawrocki jest rówież autorem drobnych form literackich. Debiutował w 1991 w „Gazecie Poznańskiej” i w „Przekroju”, gdzie przez wiele lat ukazywały się jego aforyzmy.
Wydał: „Aforyzmy bez charyzmy”, „Faramuszki do poduszki”, „Fraszki, Faramuszki – przygaduszki”, „Piosenki dla dzieci – śpiewnik wraz z płytą”, „Faramuszki ni z gruszki ni z pietruszki”, „Wiersze na boku”, „Moje trzy grosze”, „Tak albo nie”, „Świeże faramuszki”, „Przygody świnki Ino Inki”, Myślałby kto”, „Bujdobajki”, „Psy z Psocina” i „O leniwcu Niespieszku i inne opowiadania”.Jego aforyzmy znalazły się w wydanej w 2005 roku „Wielkiej Księdze Myśli Polskiej” oraz wielu almanachach.
Lech Nawrocki jest także kompozytorem, głównie muzyki jazzowej. Pisze muzykę do tekstów poetyckich i kabaretowych (ponad 200 piosenek), które wykonywane są na koncertach oraz w przedstawieniach przez zawodowych aktorów i muzyków. Jego utwory wykorzystują także szkoły muzyczne – grają je dzieci i młodzież. Wydał siedem zeszytów nutowych na fortepian oraz kilka płyt z udziałem wybitnych muzyków polskich.
Jest kierownikiem artystycznym zespołów muzycznych: „Integranci”, w którym gra na gitarze basowej i pisze muzykę oraz „Aliquot”, w którym gra na instrumentach klawiszowych. Zespół „Aliquot” wykonuje tylko piosenki, których autorem jest Lech Nawrocki.
Lech Nawrocki został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Od 2009 członek Zrzeszenia Dziennikarzy Polskich Oddział w Poznaniu.
Od 2011 członek Związku Literatów Polskich Oddział w Poznaniu.

Opracował Admin, źródło strona internetowa ZLP w Poznaniu

Aforyzmy Lecha Nawrockiego

• Bosman rządzi swoimi majtkami.
• Dlaczego tak często zwierzę wychodzi z człowieka? Pewnie nie może z nim już dłużej wytrzymać.
• Dziewczyna słodka jak miód. Uwaga panowie! W takim razie musi gdzieś mieć schowane żądło.
• Gniew – to może i zły doradca, ale za to niezastąpiony wykonawca.
• I kobieta może być torreadorem, biorąc męża spod znaku Byka.
• Im mniej rozumiem, tym bardziej staram się być wyrozumiały.
• Kiedy słyszę, że wszyscy ludzie są braćmi, zaraz chcę być jedynakiem.
• Kto milczy w dzień, niech też nie chrapie w nocy.
• Mężczyzna ma wiele wad, ale nie aż tyle, żeby go resocjalizować małżeństwem.
• Mięczakom życie nie może dać w kość.
• Mówię coraz mniej, bo chcę słyszeć coraz więcej.
• Nie ma kobiet nieatrakcyjnych, tylko nieprzygotowane do wyjścia na miasto.
• Nie ma kozy ofiarnej, tylko kozioł. I cóż na to feministki?
• Nieszczęścia nie tylko chodzą parami, ale śpią też razem – tak rodzą się następne nieszczęścia.
• Pół biedy – gdy głupota kwitnie, gorzej – gdy owocuje.
• Prawdę w oczy najlepiej powiedzieć na ucho.
• Są drogi, którymi chadza wielu ludzi – są ścieżki, którymi trzeba pójść samemu.
• Tak milcz, by było cię słychać.
• Wygląd paragrafu wskazuje, że jest haczykiem na małe ryby.
• Związek małżeński ma ludzi wiązać, a nie pętać.